Enkomputiligis Don HARLOW |
Ni vivu kaj nin amu reciproke, Lesbia, kaj la klaĉon, grumblan bolon de oldaj severuloj spitu moke; ĉio ĉi ne valoras eĉ obolon. La sun' falinta estos reascenda, sed post esting' de nia kurta lumo eterna dormo estas ja dormenda! Mil kisojn do ni ŝanĝu en brakumo plus cent, kaj mil, kaj ree ĝis la centa, denove mil kaj cent, ĝis pri la sumo post multaj miloj ni jam en kalkuloj mem konfuziĝos, ĝin ne povos scii, nek scii povu iuj maliculoj la nombron de la kisoj kaj envii! |