Enkomputiligis Don HARLOW |
T. Kristensen (m.1893) estas dana kritikisto, poeto kun brila, eleganta lingvo, formsento.
Kun la printempo ĉi-nokte forkuris laca, cikatra de mi mia koro. Troe mi uzis ĝin mismaniere por la amoro, sovaĝo, doloro, Vidu la lertan rimiĝon per koro-doloro! Ĉe la vekiĝo en brusto juketis rava malpleno, senkora ŝveliĝo. Kuŝis mi kun aranea ridemo sur la vizaĝ' en printempa heliĝo. Vidu la lertan rimiĝon: ŝveliĝo-heliĝo! Se ĉi-matenon printempan alvenos al mia lito orhara in-ulo, prenos mi ŝin en senkora feliĉo, ĝenos neniam memora makulo. Vidu la lertan rimiĝon: in-ulo-makulo! Senemocie mi ridos kaj amos, flustros, karesos, brakumos, kisigos, sen emoci' kiel rimoj banalaj, kiujn mi verse drivigas, disigos. Vidu la lertan rimiĝon: kisigos-disigos! Tamen mi scias: Revenos en majo olda, cikatra al mi mia koro, falta kaj kiel arbŝelo ŝirita, fia diable pro am' kaj doloro. Vidu la lertan rimiĝon per koro-doloro -- denove! |