Enkomputiligis Don HARLOW |
D. Kosztolányi estis unu el la grandaj hungaraj poetoj kaj klaraj, grandliniaj stilistoj.
En la sukero: malgranda orkulero, la flamoj flagras kaj: sibla hejtozumo, memor' sekreta el infanaĝo fora embuskas en la obskure milda lumo. Ekstere nigre pluvegas. Familia kaj fremda bildo malnova. Jen kontente arĝent-harkronaj, afable delikataj svedinoj oldaj ridetas komplimente. Horbato milda. Ni trinkas nian teon, sub dentoj miaj la kekso krakporozas, el la aŭtuno nun kiel blu' somera al mi blu-mildaj rigardoj lume flosas. Silentas ĉiuj kaj ankaŭ mi silentas, sed ĉi silentoj ne kuntuŝiĝos pare, ĉar estas jene: silentas ili svede kaj mi hungare. |