Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
|
Jen ni venis por eviti Pensojn, kiuj nin doloras; Jen ni venis por forgesi -- Kion, ni jam ne memoras; Tie ĉi ni nek deĉifras Nek pravigas nek komprenas, Kaj ni sondas nur la kruĉon, Kiun nia mano tenas; Ni nin turnas de l' demandoj -- Kiuj estis-os-as ni -- Al la voĉoj malĉagrenaj, Al fiŝerca fantazi'; Ni nin turnas de fantomoj, Turnas ankaŭ la sukcenan Miel-luman, froste oran, Kupre flavan glason plenan; Ie sin hieraŭ-morgaŭ Fermas kvazaŭ du pinĉiloj, Sed ĉi tie pro l' biero Paŭzas ruzaj hormontriloj; Por ne povi forkuregi Ni pli are, dense, kunu; Restas tempo por ankoraŭ ... Por ankoraŭ ... unu, unu ... Jen ni venis por eviti Pensojn, kiuj nin doloras; Jen ni venis por forgesi -- Kion, ni jam ne memoras. |
