Enkomputiligis Don HARLOW

Soneto

de Edwin de KOCK

aperis en Norda Prismo, 57/3, p. 251


Jam longe min ne tuŝis tia ardo
per kia flamas via korp' ebura,
ĉar sub la premoj de ĉi ŝargo dura
de lacigita karno jen la kardo

multe pli alkroĉas ol la nardo
aŭ l' brulig' de via rob' susura;
kaj via tuta belo ununura
ne penetras tra la haŭtohardo:

sed kiam mi en tristo sur la voj'
tro larmamaros pro ĉi eksamoro
kaj ie en junec' perdita ĝoj',

vi sur min manon metu en tiu horo
kaj memorigu pri l' unua foj' --
ho kiel inkandeskus mia koro!