![]() |
Enkomputiligis Don HARLOW |
La ĉi tie legebla traduko de la fama poemo de Puŝkin jam estis kompostita, kiam alia, nature eminenta traduko de K. Kalocsay aperis en la "Nica Esp. Revuo". Ni opinias, ke komparo de du tradukoj povas esti interesa, kaj ankaŭ la jenan tradukon ni konsideras interesa kaj plezuriga, nepre aperiginda kaj koninda.
Nuboj naĝas, nuboj kuras; Lun' sin kaŝas je duon'. La fluganta neĝo lumas en malvasta region'. Kuras kampoj trapasataj, la tintilo - tin-tin-tin ... Tim' en valoj nigraj, fataj kontraŭ vol' ekkaptas min. "Hej, antaŭen" -- Mi ne povas, laca estas ĉevaltri'. Vojosignon vent' forblovas, ĝin jam plu ne vidas mi. Devojiĝis ni sendube. Kion fari en nebul'? Nin kondukas sub la nuboj diableto -- petolul'. Jen rigardu! Neĝon knedas, blovas, kraĉas li sur min; jen ĉevalon nian tedas, en kavegon puŝas ĝin. Li sin dum mallonga daŭro turnis kvazaŭ karusel' kaj brilante kiel fajro malaperis en malhel'. Nuboj naĝas, nuboj kuras; Lun' sin kaŝas je duon'. La fluganta neĝo lumas en malvasta region'. Kaj ni plu jam ne veturas, la tintil' ne tintas plu. Arbotrunk' aŭ lup' lumturas en malluma densa blu'. Neĝblovad' kolere ploras, ronkas nia ĉevaltri': la diabloj ja deĵoras plej proksime ĉirkaŭ ni. Ree kuras la ĉevaloj, La tintiloj -- tin-tin-tin ... kaj denove en la valoj La diabloj tedas nin. Turnas sin fantomoj solaj en malklara lud' de l' lun' la diabloj -- kvazaŭ loloj aŭ folioj dum aŭtun'. Kial plenda kant' ŝpiniĝas sub tegment' de kumulus' -- ? Sorĉistino edziniĝas, aŭ koboldo mortis ĵus? Nuboj naĝas, nuboj kuras, lun' sin kaŝas je duon'. La fluganta neĝo lumas en malvasta region'. Svarme flugas la diabloj en falanta neĝa vat', min per hurloj, kvazaŭ sabroj turmentante sen kompat'. |