Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
|
Mi venis dum suno-subiro, Finiĝis milit' kaj batal'. La domon de mia sopiro Mi trovis en paca la val'. Kaj ree rigardis el sia Fenestro la kara virin', Sed nomis viro alia Delonge edzino ŝin. Ĉe-voje mi ŝian infanon Ekvidis en rida seren'. Sur ĝian kapon la manon Mi metis kun preĝo kaj ben' Kaj kisis la buŝon sen diro. Pripense la blonda patrin' Nur skuis la buklojn kun miro Kaj ne plu konis min. Dumnokte de horo al horo Mi staris ĉe muĝa tili'. Image vidis en ploro La karajn okulojn mi. Sed kiam la birdoj ĝoje Ektrilis en suna fru', Mi estis jam longe sur-voje Por ne reveni plu. |
