Enkomputiligis Don HARLOW |
Ekkrias kok'. Tuj la knabin' forŝovas Kovrilon, vigle per korset' sin vestas, Kaj dum ŝi tiel strange sin retrovas, L' okulmallevo pri konfuz' atestas. Ŝi iras -- laste li ŝin vidi povas, En la okul' la belaj membroj restas. Poŝtkorno! Kaj li en kaleŝ' eksidis, Al amatin' trankvile forrapidis. |